(). Dit pand werd in 1855 door veearts W. Overbosch aangekocht. Hij vestigde hier voor zijn zoon Sarris een grutterij (met rosmolen*) en een winkel in koloniale waren. In 1875 werd het een stoomgrutterij. Voor de winkel ziet u de kleinzoons Johan (de latere grutter), Willem (de latere gemeenteontvanger, met bolhoed) en Gerhard (de latere wasbaas van de Achterste Molen in Wissel).

Geheel links ziet u nog de Vinkensteeg (later Willem Tellstraat) en de bakkerij van Blom. In 1913/14 werden grutterij en winkel afgebroken. Er werd toen een nieuw winkelpand gebouwd. Zeer veel middenstandszaken hebben hier elkaar al opgevolgd. Voorheen zat hier o.a. Van ’t Land, W. Both, Terpstra’s zelfbediening, de vrijetijdskledingwinkel van Hans Snor, en de kledingwinkel “Solo” van Yvonne Overmars. Nu is hier gevestigd de lingerie winkel “Sisters in Lingerie” van de gezusters Hullegie.

* Een rosmolen is een molen waarbij de aandrijvingskracht wordt geleverd door een paard (ros) of een ezel. In het verleden waren er boerderijen die zelf een rosmolen hadden maar meestal stond er in een dorp een grotere rosmolen, vaak aangedreven door twee paarden. Het principe van het malen is hetzelfde als bij andere molens. De rosmolen werd voor diverse doeleinden gebruikt: het malen van graan tot meel, het uitpersen van zaden tot olie of ook bemaling van water.

Molens waar olie werd geperst werden ook oliemolens genoemd. De grotere rosmolens waren bouwsels waarin de molenstenen over elkaar rolden of schuurden, terwijl het paard of het stel paarden buiten het bouwwerk liep. De aandrijving gebeurde dan via een balk die aan de top van het dak bevestigd was en waaraan verticaal naar beneden een 'boom' bevestigd was waaraan beneden een tandwielmechanisme was gemaakt.

Bronnen:

Wikipedia de vrije encyclopedie.
Boek „Epe in oude ansichten” – van auteur drs. G.P. ter Braak uit 1971.