Reeds in 1176 is in een oorkonde sprake van de “kapel te Oene”. In 1238 wordt de kapel tot parochiekerk verheven en afgescheiden van het kerspel Epe, dus moet er toen een concentratie van inwoners zijn geweest.

De kerk met zijn gotische- en de toren met zijn Romaanse uiterlijk vormen samen, ondanks de vele verbouwingen een harmoniërend geheel. Het middenschip en de toren zijn voor 1176 gebouwd. Het koor is vermoedelijk tussen 1440 en 1490 tot stand gekomen, en de zijbeuken aan het eind van de 15e eeuw.

De consistoriekamer werd in de 16e eeuw gebouwd en de grote uitbouw van de kerk en de kerkeraadskamer werden in 1951 gerealiseerd. Het oude gedeelte van de kerk werd gerestaureerd met subsidie van de Rijksdienst voor monumenten.

Het orgel van de kerk werd rond 1770 gebouwd door de orgelbouwer J.H.H. Bätz of één van zijn zonen. In 1852 is het orgel door de orgelmaker Maarschalkerweert gekocht uit een R.K. kerk in Utrecht en in Oene geplaatst.

De bekendste predikant en schrijver was zonder enige twijfel Ds. Jacobus Teunis Doornenbal. Dominee Doornenbal begon zijn loopbaan als hervormd predikant in Woubrugge (1935-1939), en daarna stond hij in Kesteren (1939-1946). Zijn derde en laatste predikantsplaats was Oene, waar hij tot 1973 werkzaam was. Daar voelde hij zich op zijn plaats. Hij hield van de Veluwse mentaliteit en het landschap. Zijn groeiende faam en verknochtheid aan Oene leverden hem een merkwaardig record op: geen enkele predikant uit de 20ste eeuw heeft vaker een beroep naar een andere kerkelijke gemeente ontvangen dan Ds. Doornenbal.

Uitgave: L.J. Aalberts, Oene.

Gelopen: Nee.

Bronnen:
„Oene in oude foto’s” – 1982.
Website www.biografischwoordenboekgelderland.nl -
Jacobus Teunis Doornenbal 1909–1975, Predikant en Schrijver.