Het Landgoed Tongeren bij Epe is zeer bekend. In mijn collectie heb ik een aantal prentbriefkaarten van dit prachtige landgoed, waarvan ik u er hier twee wil laten zien. Beide kaarten zijn opnames van Huize ’t Hul; op verschillende prentbriefkaarten schrijft men Huize 't Hull. In de diverse geschiedschrijvingen wordt echter het huis aangeduid met de naam ’t Hul, dus met één l.

Het gebied ’t Hul ligt als je van de rotonde Epe - ’t Harde – Nunspeet – Tongeren komt aan de Le Chevalierlaan aan je rechter hand. Alleen een grote veldkei bij de ingang herinnert aan Huize ’t Hul. In 1883 werd in opdracht van Nicolaas Rauwenhoff het statige gebouwd, en in 1935 weer afgebroken.

Willem Rauwenhoff getrouwd met Ferdinanda Hinlopen kocht in 1910 ’t Hul van de „N.V. Maatschappij tot exploitatie van het landgoed Tongeren onder Epe”. Waarschijnlijk was het prachtige huis te groot en te kostbaar om het te onderhouden, en werd daarom in 1935 afgebroken. Nu staan er de oude Chauffeurswoning, de oude Stal, het Koepeltje en twee bungalows, alle permanente- of vakantieonderkomens van afstammelingen van Willem Rauwenhoff.

Onderstaande passage wil ik u niet onthouden en komt uit het boek: TONGEREN ontstaan en groei van een landgoed.

Logeren op ’t Hul.
Een kinderherinnering van kort voor 1920 vertelt Nanneke Prager, kleindochter van Willem Rauwenhoff en Ferdinanda Hinlopen. Met haar moeder Annetje Prager-Rauwenhoff en haar een paar jaar jongere zusje Dieuwke bracht ze de zomers op Tongeren door. Met hutkoffers arriveerden ze in Epe, waar ze met paard en wagen werden afgehaald. Ze logeerden bij hun grootouders op ’t Hul, het grote huis met twee torentjes.

Nanneke vertelt hierover: „Dieuwke sliep meestal op het blauwe- en ik op het rozenkamertje. Die kamer had een mahoniehouten bed met een hemel en gordijntjes van rozencretonne en roosjes op het behang. Beneden was een ruime marmeren gang en een rondlopende brede mahonie trap, die boven op een lange gang uitkwam. Die gang lag aan de voorkant van het huis en had glazen deuren naar een evenwijdig lopend groot balkon. Aan beide uiteinden van de gang waren kamers. Als het weerlichtte en wij niet slapen konden, mochten we op het balkon of voor het raam naar de flitsen komen kijken. We zijn gelukkig nooit bang geweest voor donker en bliksem. ’t Was een deel van de natuur, waar we op Tongeren nauw mee verbonden waren.

Voor het huis stonden een grote linde en een enorme beuk. Beneden waren de grote eetkamer met glazen deuren naar het erf en de haver-, rogge- en boekweitvelden. Naast deze kamer de biljartzaal, waar een grote spiegel stond waarin Jan van Egteren (de chauffeur) zichzelf bewonderde, nadat hij van Opa een uniform gekregen had. „Mirakels mooi” vond hij het. Tenslotte was er een mooie zitkamer met schilderijen en ik herinner me het ouderwetse behang, vrij donker met patronen”.

Bron: TONGEREN Ontstaan en groei van een landgoed; Auteur J.C. Kreffer.

De eerste prentbriefkaart is een:

Uitgave van: J.L. Scholten, Epe.

Gelopen: Ja.

Postzegel: Cijfer 2,5 cent, groen.

De tweede prentbriefkaart is een:

Uitgave van: Photographie u. Verlag „Het Fotohuis” Epe (G)

Gelopen: Ja.

Postzegel: Koningin Wilhelmina, 5 cent, donkergroen.