(). s.v. Epe kwam in het seizoen 1964 - 1965 uit in de 2e Klasse B, en maakte promotie naar de 1e Klasse (D) het hoogst haalbare amateurplatform in die dagen. Op 25 april 1965 is een 3-1 overwinning op het Twentse Losser voldoende voor de titel. Bertie Vijge was toen de gevierde man door alle 3 doelpunten voor zijn rekening te nemen.

In De Nieuwe Apeldoornse Courant van toen stond: Nog nimmer is een voetbalvereniging uit het stuk Veluwe tussen Apeldoorn en Zwolle zó hoog op de voetballadder geklommen.

De wedstrijd stond onder leiding van arbiter H. van 't Hoff uit Almelo, en werd bijgewoond door maar liefs 3000 toeschouwers. Epe speelde in die tijd met een 4-2-4 formatie, met achterin: Vosselman, Veldhuis, Bos, Faber en Roelofs op het middenveld met Berends en Berkhoff en in de voorhoede met Das, Kamphuis, v.d. Wetering en Vijge.

Wedstrijdsecretaris en elftalleider in die tijd was mijn oom de heer D.H. Stoevenbeld (langs het lijntje, "Diederik" of "Stoef"). Hij was de schakel tussen de selectie, technische commissie en het bestuur. Een man met veel inzet voor zijn club. Hij had een goed lopend verhuisbedrijf aan de Hoofdstraat 26 in Epe. De heer Diederik Stoevenbeld overleed in 1976 vrij plotseling aan een hartfalen, hij is maar 60 jaar geworden.

Onderstaande spelers en begeleiding maakten het waar: Staand vlnr: Trainer Henk Oosterveld, Dirk van de Wetering, Dick Faber, grensrechter Piet Hendriks, Dick Berkhoff, Leen Bos, Ben Kamphuis, Piet Das en elftalleider Diederik Stoevenbeld. Zittend vlnr: Henk Roelofs, Bertie Vijge, doelman Berend Vosselman, Herman Veldhuis, Tonnie Berends en Frits Vredenberg.

Op die zondag de 25e april 1965 was ik als 10 jarig supportertje er bij die middag, voor mij onvergetelijk;
Gert van den Esschert.